Een vrouw kan nooit genoeg aandacht krijgen...
Door: Marly Peeters
Blijf op de hoogte en volg Marly
22 September 2015 | Tanzania, Dar es Salaam
Nou, hier dus wel;) Wanneer ik ’s ochtends vroeg om 7 uur met de dala dala vertrek richting het ziekenhuis begint er altijd wel iemand (altijd mannen!) tegen me aan te praten. Sommige mensen thuis weten wel dat ik ‘af en toe’ vroeg in de ochtend niet te genieten ben, maar dat geldt hier ook… De standaardzinnen van mij in de dala dala zijn: Hoi ik ben Marly, ik kom uit Holland en NEE, je krijgt mijn nummer niet! In de dala dala word je constant aangekeken en wordt er door mensen die buiten op straat staan naar je gezwaaid (dan kijk ik nog om of ze iemand kennen, maar nee, ze zwaaien naar mij). Ook wanneer ik de bajaji (soort tuktuk) pakte om naar huis te gaan dit weekend werd de bajaji waar ik in zat geblokkeerd door een andere bajaji en werd de ‘chauffeur’ in elkaar geslagen. Ze waren het er blijkbaar niet mee eens dat hij me naar huis zou vervoeren. Ik ben maar uitgestapt en verder gelopen, want ik durfde me er niet in te mengen. Soms voel je je hier wel een beroemdheid haha! Ik ging al bijna naast mijn schoenen lopen, totdat er op straat 2x Kim Kardashian en Anita naar me werd geroepen, toen werd ik in een keer weer met beide benen op de grond gezet. Het zijn hier verder allemaal ontzettend vriendelijke mensen!
In het ziekenhuis was het afgelopen week erg rustig, wat mij een beetje tegenviel. Ik heb veel vaginale stuitbevallingen kunnen zien (nu wil ik er nog een zelf doen!), een bevalling waarbij de verpleegkundige de navelstreng van de placenta aftrok en hierna meteen een manuele placentaverwijdering ging uitvoeren op de verloskamer zonder verdoving (dat wil zeggen: met de hand de vagina in tot ongeveer zijn elleboog om zo de placenta eruit te schrapen), een vacuümbevalling waarbij ik diezelfde verpleegkundige in het heetst van de strijd nog moest vertellen hoe hij een schaar moest houden om een knip te zetten, maar het raarste wat ik afgelopen week gezien heb is dat ze tijdens de ontsluitingsfase oxytocine (weeënstimulerend middel) in de oorlel spuiten. Ik vroeg waarom ze dit deed en de verpleegkundige vertelde dat wanneer je oxytocine in de oorlel spuit, het sneller de hersenen bereikt aangezien het dichtbij ligt en dan sneller signalen verstuurt naar de baarmoeder om de spiercellen te activeren. Dus………. Ik ben er verder maar niet op ingegaan haha! Zelf heb ik een paar gezonde kleintjes op de wereld mogen helpen! Woensdagochtend had ik na een serie jongens eindelijk weer een prachtig meisje op de wereld geholpen en wanneer ik thuis was hoorde ik dat de familie Bonten is uitgebreid met nog zo’n mooie meid, Eloise! Nogmaals gefeliciteerd papa en mama (en de rest natuurlijk)! Kan niet wachten om je in het echt te zien! Het blijft elke keer zo leuk en bijzonder. De moeders zijn je hier erg dankbaar en willen je wat geld geven, maar ik zeg ze dat ze daar zelf luiers en/of andere babyspullen voor moeten kopen. Te gek voor woorden eigenlijk!
Het afgelopen weekend was heerlijk ontspannen. Ik was alleen in het huis, maar ondanks dat prima vermaakt! Veel in de zon gelegen, zaterdag heel ff op stap geweest en lekker gegeten! Zondagavond zijn 3 Australische meisjes aangekomen, dus het is weer wat drukker in het huis. Vrijdagavond ga ik mijn verjaardag inluiden in Dar es Salaam met de meiden en zaterdagochtend vertrek ik samen met Marthe voor 3 dagen richting Zanzibar waar ik het feestje verder zal gaan voortzetten. Zaterdagavond is er een full moon party en dat is blijkbaar een ontzettend ruig feestje. Zóveel zin in!
Groetjes thuus!
Liefs xxx
-
22 September 2015 - 18:39
Een" Sommig Mens" Thuis....:
Neem een paar kranten mee. Gaan ze die lezen, laten ze jouw vroeg in de morgen misschien met rust. Werkt thuis meestal goed, soms niet :) -
23 September 2015 - 19:36
Trudy:
Hoi marly.
Zo te horen heb je het wel naar je zin. Fijn. Ja je kunt er heel veel mee maken. Je verhalen zijn fijn om te lezen,en we wensen je een fijne verjaardag verweg van van je familie. Dit wordt ern dag die je nooit zult vergeten. Lieve groetjes van martien en trudy -
23 September 2015 - 20:04
Ria Wijnhoven:
Hallo Marly,
Ik ben er maar eens even goed voor gaan zitten met een grote mok koffie. Heb met heel veel plezier je belevenissen gelezen. Hopelijk ben je weer goed opgeknapt en blijf je van verdere dingen gespaard. Het is daar echt roeien met de riemen die je hebt. Je bent in een andere wereld (deel) terecht gekomen. Hier wordt letterlijk en figuurlijk alles uit de kast getrokken om het voor moeder en kind goed te doen. Mooi dat je daar ook iets kan overbrengen van jou kennis en kunde.
Wens je een hele fijne verjaardag en vergeet niet te genieten.
Groetjes Ria en Louis Wijnhoven
-
23 September 2015 - 22:27
Peet En Grad Van Well:
We blijven ons verbazen over de banale werkwijzes die ze er daar op na houden. Dat zal ooit niet mee vallen om daar mee om te gaan. Doe je best en hou je taai.
Wat verder opvalt: Het woordje 'man' of 'vader' tref je niet aan.
Zijn die alleen van de partij bij het verwekken van de kindjes of hoe is dat daar in Tanzania.
Hier hebben de doktoren/verloskundigen en het verplegend personeel volgens mij ooit meer werk met de mennekes als met de bevallende vrouwkes........
Tot slot........alvast gefeliciteerd met je 24e verjaardag. Weej denke an ow en weej drinke dur enne op!!! Maak er een mooie, onvergetelijke dag van.
Groeten, Peet en Grad -
24 September 2015 - 14:27
Marly Peeters:
Haaa Gradje en Peet! De mannen zijn niet aanwezig bij de bevalling, maar zien ze pas weer als ze thuis zijn! Haha maar klopt helemaal!! Had je een leuk feestje gehad nog? :) Was gezellig geweest hoorde ik! Jij ook alvast een hele fijne verjaardag zondag en 3 dikke verjaardagskussen vanuit Afrika. Ik drink er ook een op jou. Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
