'Sista Marly, mtoto is coming!'

Een week vol met bevallingen! Vorige week heb ik mijn allereerste stuitbevalling gedaan die gelukkig vrij soepel verliep. Ik stond er helemaal alleen voor, aangezien er niemand op de afdeling aanwezig was, dus dat was wel eventjes spannend. Gelukkig deed het mannetje het goed. Deze bijzondere dag heb ik afgesloten met een beetje teveel konyagi, wodka en whiskey waardoor ik vrijdag behoorlijk brak op het strand lag (in de schaduw!! voor de mensen die mij kennen: dan voel ik mij echt beroerd). Na een hobbelige rit in de bajaji moest ik, wanneer ik het Work the World huis zag, rennen om de wc op tijd te bereiken. IK DRINK NOOIT MEER, dacht ik nog.. Om 0.00 was ik jarig en we hadden gepland om naar een bar te gaan om mijn verjaardag in te luiden, maar de twijfel was toegeslagen. Uiteindelijk me toch maar er toe ‘moeten’ zetten om te gaan! Ach, ik ben de beroerdste niet en zat ’s avonds weer aan een glaasje Tanzaniaanse rode wijn. Weg goede voornemens.. Met z’n allen vertrokken richting de bar en om 0.00, terwijl ik nog niet eens door had dat ik jarig was, belde Frank me op. Hoera! 24! Ik ben eventjes weggelopen van de groep, omdat ik hem niet goed kon verstaan en wanneer ik terug kwam hadden ze een super lieve verassing voor me. Een taart, een kaart en shotjes jägermeister! Weer een avond om nooit te vergeten! Om 5.00 stond de taxi voor ons huis om te vertrekken richting Zanzibar. Ik voelde me weer niet zo heel fijn en toen we op de ferry zaten zijn we maar buiten gaan zitten en heb ik liggen slapen op een paar stoelen. Dat deed goed! Een heerlijke verjaardag gehad vol met verrassingen van het thuisfront en super afgesloten met een Full Moon Party in Kendwa Rocks. Een van de grootste Full Moon Party’s in de wereld. Het leek wel een film! Thuis hadden ze mijn verjaardag ook gevierd en heb ik de oma’s nog eventjes kunnen spreken op Skype. Fijn om ze weer te zien!! Zanzibar afgesloten met een interessante spicetour, lunch bij ‘the Rock’ (restaurant op een steen in de zee) en we zijn de marktjes afgegaan in Stonetown.

Dinsdag weer naar het ziekenhuis geweest en daar stond de volgende stuitbevalling op me te wachten. Deze verliep wat moeizamer, aangezien de armpjes waren opgeslagen en het hoofdje niet vlot kwam. 5 mensen stonden om me heen te kijken en wanneer ik om hulp vroeg en instructies gaf, gaven ze geen gehoor. Het meisje is, na verschillende handgrepen gebruikt te hebben, geboren met een goede start. Weer een ervaring rijker! Elke dag merk ik dat er kennis ontbreekt op veel gebieden.

Woensdag heb ik weer 2 leuke bevallingen gedaan en heb ik een patiënt gezien met ruim bloedverlies tijdens de ontsluitingsfase. De buik was constant erg hard dus ik dacht aan een solutio placentae (loslating placenta). Er waren nog harttonen aanwezig, maar de hartslag van de baby was erg laag en was verder aan het vertragen. Ik vertelde de dokter dat er met spoed een keizersnede moest gebeuren. Ze gaven hier gehoor aan, maar de spoed was ver te zoeken. Een uur later lag de patiënt nog op de verloskamer en ben ik maar naar huis gegaan. Ik wist niet wat ik nog meer kon doen, het was trekken aan een dood paard.

De volgende morgen zag ik 3 overleden kindjes liggen in de onsteriele ruimte en zag de naam van de patiënt voorbij komen. Dit had ik wel al verwacht, maar het was misschien niet nodig geweest! Donderdag heb ik weer 3 nieuwe mensjes op de wereld mogen helpen. Bij de eerste bevalling bleven de schouders vastzitten achter het schaambotje en heb ik mevrouw meteen op handen en knieën gezet en is er een gezond meisje ter wereld gekomen. De laatste bevalling die ik deed was bij een mevrouw die ik de hele dag had opgevolgd. Ze was zwanger van haar eerste kindje en erg bang. Ze wilde dat ik zoveel mogelijk bij haar in de buurt was, haar hand vastpakte en zou bidden voor haar. Wanneer ik de 2e bevalling aan het doen was voor die dag, hoorde ik mevrouw roepen: ‘Sista Marly, mtoto (baby) is coming!’ Andere verpleegkundigen schoten in de lach. Ik heb de 2e bevalling afgewerkt en ben gestart met persen bij deze mevrouw. De bevalling vorderde volgens de dokter niet vlot en hij dacht dat er een vacuüm aan te pas zou moeten komen. Ik voelde dat ze goed perste, er genoeg ruimte was en dat de uitdrijving goed vorderde. In de tussentijd dat de dokter de vacuümpomp aan het pakken was, heb ik mevrouw laten bevallen van een gezonde jongen van 4200 gram (wat een uniek gewicht is hier, de meeste baby’s zijn rond de 2-2,5 kilo), zonder knip of scheur! Gelukkig is die vacuümbevalling bespaard gebleven. Ik heb van 2 vrouwen geld gekregen voor de bevalling. Ik wilde het niet aannemen, maar de verpleegkundigen zeiden dat ik het moest aannemen. ‘Hakuna matata, take it’. Een vrouw stopte het in mijn zak en ik kan wel zo’n ‘heen en weer geruzie’ met geld gaan maken zoals mam & oma, maar ik heb het maar zo gelaten. Het was precies genoeg voor een klein flesje wijn, dus dat geld heb ik weer goed besteed;). ’s Avonds met zijn allen gebarbecued en richting de club met prostituees vertrokken. Het dansen met een prostituee kan ik weer van mijn bucketlist afstrepen. Jammer dat ik haar mijn facebook heb gegeven om foto’s door te sturen, want vandaag vroeg ze of ik wilde afspreken. HAHAHAHA, hier houd ik van! Nu lekker weekend vieren!

Fijn weekend allemaal,

Dikke knoevel! Xx